امپراتوری گوگوریو (37 ق، م تا 668 ب. م)یکی از قدرتمندترین امپراتوری های شبه جزیرة کره بود. موسس آن، پادشاه «جومونگ» فرزند «هه موسو و یوها بود» او در دانگ مویو متولد شد و نام کامل او «دانگمیونگ سئونگ وانگ» بود. هه موسو، چندین سال پس از انقراض کشور چوسان، سعی در احیای آن کرد و یوها برای دور کردن جومونگ از خطرات، او را در قصر دانگ  بویو بزرگ کرد. جومونگ، کمان دار ماهر که در هنرهای رزمی توانایی زیادی داشت، مورد حسد دو برادرش قرار گرفت. او ابتدا با بانو «ته سویا» ازدواج کرد و سپس دانگ بویو را ترک کرد و به جولبون رفت. گوموسئو با دیدن جومونگ دخترش سوسانو را به عقد او درآورد. برخی منابع حاکی از آن است که پس از مرگ گوموسئو جومونگ در جولبون به قدرت رسید و هفتمین دانگون (فرمانروای) جولبون گردید. او تمام قبایل را متحد و امپراتوری گوگوریو را تاسیس کرد. سرانجام، این امپراتوری پس از 705 سال، توسط نیروهای متحد «تانگ» و «شیلد» از بین رفت.