کتاب حاضر گزیده ی مقالات گردهمایی بین المللی "مطالعات صفوی" است که در سال 1989 با سرپرستی "ژان گالمار" و به ابتکار "مرکز ملی تحقیقات علمی" فرانسه در محل وزارت تحقیقات فرانسه در پاریس برگزار شد. این گردهمایی پس از کنگره ی اصفهان 1974 در دانشگاه هاروارد، نخستین گردهمایی علمی در زمینه ی مطالعات صفوی بود. در نخستین مقاله، استاد ایرج افشار به کاوش در کتاب تذکره ی نصرآبادی، از منابع دوره ی صفوی پرداخته و نکات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی آن را استخراج کرده و به صورت فهرستی موضوعی همراه با توضیحات کوتاه تنظیم نموده که مشتمل است بر: اصطلاحات اداری و مالی، مشاغل و صنوف، مناصب حکومتی، طبقات و گروه های اجتماعی، اصطلاحات آواز و موسیقی و سرگرمی ها، ابزارهای زندگی روزمره، جغرافیای شهری، نگهداری کتاب ها و نقاشی و خطاطی، ادبیات و شعر، آداب و رسوم. توجه به شعرا و درویشان، مکان ها و رویدادها، آداب سیاسی، و روابط ایران و همسایگان. مقاله ی دوم، نوشته ی "ژان لویی بالکه گرامون" (مدیر تحقیقات مرکز ملی تحقیقات علمی پاریس) درباره ی اسناد صفوی در بایگانی های ترکیه از دوره ی عثمانی و اهمیت این اسناد برای مطالعات صفوی است. مقاله ی سوم به قلم "ماریان باروکان" (استاد دانشگاه سوربن) درباره ی مینیاتورهای صفوی، تحولات آن، سبک های رایج و مراکز فعال کتاب سازی و نقاشی در آن عصر، تحقیقات و مجموعه های منتشر شده درباره ی مینیاتورهای صفویان، و نکاتی درباره ی مینیاتورهای صفوی موجود در کتابخانه ی ملی فرانسه است. این مقاله با تصاویری از مینیاتورها همراه است، هرچند تصاویر کیفیت مطلوبی ندارند و سیاه و سفید هستند. چهارمین مقاله، تحقیقی است در باب "کشکول" درویشان که در دوره ی صفوی رایج بوده و در تعالیم عرفانی از آن با تعبیر "کشتی شراب" یاد شده است. نویسنده ی این مقاله، "اسدالله سورن ملیکیان شیروانی" (مدیر تحقیقات مرکز ملی تحقیقات علمی پاریس)، سیر تطور شکل و جنس و کاربرد کشکول ها را از دوره ی صفوی تا قاجار بررسی کرده، نیز به نمودهای عینی استفاده از کشکول برای نوشیدن، شکل کشکول که به صورت کشتی بوده، جنس کشکول ها در دوره های مختلف، نوشته ها و تزئینات کشکول ها، تعابیر رمزی و مجازی آن، ریشه های باطنی استفاده از آن در میان زرتشتیان و بسیاری نکات دیگر، با استفاده از شواهد ادبی و اشعار، هم چنین بررسی انواع کشکول ها پرداخته و با تصاویری از انواع کشکول ها همراه کرده است. پنجمین مقاله به قلم "ماریا شوپه" تحقیقی است درباره ی اقامتگاه های سلطنتی هرات در دوره ی تیموری که به صورت باغ های بزرگ و محصور در خارج شهر ساخته می شد و کاربردهای سلطنتی، اداری و تفریحی داشت. نویسنده با استفاده از منابع دست اول نشان می دهد که این باغ ها از سوی صفویان و ازبکان به اردوگاه های نظامی مستحکم تبدیل شدند. در آخرین مقاله، "الکساندر مورتون" (از مدرسه ی مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن)، درباره ی "آیین چوب زنی"، از آیین های قزلباش عصر صفوی سخن گفته است. وی با استناد به گزارش یک سیاح ونیزی به نام "میکله ممبره" که در چنین مراسمی شرکت داشته، به شرح جزئیات این آیین می پردازد و در باب آن بخش از مراسم که با چوب دستی به پشت مریدان می زدند معتقد است، آن چوب دستی "چوب طریق" بوده و تنبیهی که از آن مراد می شده را "طریق" می گفتند. وی سپس به مقایسه ی این آیین با مراسم مشابه در طریقت های دیگر ایران و آناتولی می پردازد.