اوکولوما یکی از بهترین دوستان کودکی من بود. در خیابان ما زندگی میکرد و مثل برادر بزرگتر مراقب من بود: اگر از پسری خوشم می آمد، نظر اوکولوما را می پرسیدم. اوکولوما بامزه و باهوش بود و چکمه های گاوچرانی نوک تیزی می پوشید. در دسامبر 2005، اوکولوما در یک سانحه هوایی در جنوب نیجریه در گذشت... بخشی از متن کتاب