این خبرها مثل باد است. در چشم به هم زدنی همه جا می پیچد. آنها که حیله در آستین دارند، شتاب می کنند. شب و روز خواب را بر خود حرام می کنند و اسب های شان را می تازند و دشت از پی دشت و کوه از پس کوه سم ها زمین را نقطه چین می کنند. برای چه؟ به خاطر ترس.
به خاطر کار از دست نشدن، لو نرفتن کارها، محکم کردن حقه ها، خونهایی که باید بریزند و آدمهایی که باید سربه نیست کنند. این ها حرف های مستر است که می گویم.