نویسنده با استناد به "مفردات راغب اصفهانی "و "ترجمه منظوم قرآن"، همچنین تفاسیر مختلف نظیر :تفسیر المیزان، تفسیر عیاشی، تفسیر آلوسی، و تفسیر روض  الجنان می کوشد تا تصویری از دوران کودکی، مبارزات، ابتلائات حضرت ابراهیم (ع)  به دست دهد .برای این منظور، در فصل اول، اسوه بودن ابراهیم را اثبات می کند . در فصل دوم از شجاعت، اخلاص، قاطعیت و پایداری ابراهیم سخن می گوید .در فصل سوم  ابراهیمیان زمان را برمی شمرد .در فصل چهارم، به خواسته ها و دعاهای ابراهیم  اشاره می شود و در فصل پنجم، مناظره ها و مباحثات منطقی ابراهیم با نمرود درج  می گردد .در نگاه ششم از انکار قوم و در نگاه هفتم از الطاف الهی و در نگاه  هشتم از آزمایش های ابراهیم سخن می رود .در نگاه نهم آیین ابراهیم و در نگاه دهم  محورهای دعوت بازگو می شود .در پایان کتاب نیز مطالبی در باب اسکان هاجر و  اسماعیل در مکه و چگونگی ذبح اسماعیل فراهم می آید .از دیدگاه نویسنده محورهای  دعوت ابراهیم عبارت اند از" :مذمت بت پرستی، برائت از بت پرستان، پرهیز از شیطان،  دعوت به پرستش فطری و میثاق با خدا ."