«زعفران زار کشمیر» عنوان تذکره ای است که در اواخر قرن سیزدهم هجری در شهر لکنهو، مرکز حکومت شیعه در هند، به وسیلة مولوی میرزا محمدعلی بن محمد صادق کشمیری، تحریر شد. در این دوره به رغم سلطة انگلیسی ها، که باعث افول زبان ادب فارسی شده بود، رقم بی شماری از علمای هند که دانش آموختگان حوزه های دینی بودند، آثار قابل توجهی را به زبان فارسی، به رشتة تحریر درآوردند. یکی از این آثار، زعفران زار کشمیر است. کتاب حاضر، تصحیح اثر مذکور بر اساس نسخة پروفسور توفیق هـ . سبحانی و با استفاده از منابعی چون «مطلع الانوار» مرحوم مرتضی حسین صدر الافاضل و «الذریعه» اثر مرحوم شیخ آقابزرگ تهرانی است. این تذکره به اجمال به معرفی تاریخچة کشمیر و شرح حال بیش از 89 تن از شاعران این شهر اختصاص دارد. انتخاب نام تذکره به زعفران زار، اشارة تلمیحی است به یکی از خواص زعفران در طب قدیم که ویژگی طرب انگیزی آن است؛ این تذکره نیز از طرب انگیزی سرزمین کشمیر، که با اشعار زیبای شعرا به تصویر کشیده شده، حکایت دارد.