نویسندة این کتاب چهار سال درگوشه ای از کویر ایران، در دبیرستانی به نام بهشت معارف به سر برده است. سال هایی که برای او تولدی دیگر و آغاز درک جدیدی از زندگی و انسان ها بوده است. او خاطرات خود را در این کتاب، در دو قسمت در اختیار عموم قرار داده است: در قسمت نخست به ذکر مختصر خاطراتی از دبیرستان رویایی معارف پرداخته شده، و قسمت دوم حاوی پاسخ های مکاتبه ای مدیر مدرسة معارف از راه دور است که به آشفتگی های فکری او، که در آن زمان یک دختر دبیرستانی به حساب می آمده، سر و سامان داده است.