رشی از متن :نمی دونم کی برای اولین بار اسم این لحظه رو گذاشت ضیافت پنالتی ها، ولی هرکی که بوده قطعاً نه توی زندگیش پنالتی  زده نه اینکه یه بار لغتنامه رو باز کرده تا ببینه ضیافت به چه معناست... جشن، پایکوبی، مهمانی. اینا اسامی مترادف ضیافتن که توی لغت نامه نوشته شده، ولی توی هیچ جشنی قرار نیست قلب آدم با سرعت ده برابرِ حد معمول به قفسه ی سینه بکوبه یا آدرنالین این قدر توی بدنت ترشح بشه که همه ی تنت گُر بگیره. هرکسی که یه بار توی زندگی ش پنالتی زده باشه می دونه که هیچ چیز این وسط وجود نداره به جز تو، دروازه بان و خدا. تو شوت می کنی. دروازه بان می پره و این خداس که تعیین می کنه توپ کجا بره.