عقابی که مرغ زیست و مرغ مردمردی تخم عقابی پیدا کرد و آن را در لانه مرغی گذاشت. عقاب با بقیه جوجه ها از تخم بیرون آمد و با آنها بزرگ شد. در تمام زندگیش او همان کارهایی را انجام داد که مرغها انجام میدادند. برای پیدا کردن کرم ها و حشرات زمین را میکند و قدقد میکرد. و گاهی هم با دست و پا زدن بسیار، کمی در هوا پرواز میکرد. سال ها گذشت و عقاب پیر شد روزی پرنده با عظمتی را بالای سرش بر فراز آسمان ابری دید. او با شکوه تمام، با یک حرکت ناچیز بالهای طلاییش، بر خلاف جریان شدید باد پرواز میکرد. عقاب پیر، بهت زده نگاهش کرد و پرسید: این کیست؟ همسایه اش پاسخ داد: این عقاب است ، سلطان پرندگان. او متعلق به آسمان است و ما زمینی هستیم.عقاب پیر مثل مرغ زندگی مرد و مثل مرغ مرد. زیرا فکر میکرد مرغ است!آری محیط زندگانی در رشد و نمو هرکس نقش اساسی دارد محیط و فضای اطراف شما بستر، زمینه یا زیر ساخت نوآوری، خلاقیت و کیفیت در شما است.نتیجه: بسیاری از انسانها در بندها و حصارهای مختلف جغرافیایی، نژادی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی زندانی اند و مثل یک برده و بره زندگی میکنند و مثل یک برده و بره می میرند. بدون آنکه به درجه آزادی و شان منزلتی که خداوند به آنها عطا فرموده و می توانستند داشته باشند برسند.