کتاب حاضر، پژوهشی در آثار یکی از چهره های ادبیات لری به شمار می رود. "میرنوروز" متخلص به واضح، شاعر سده ی دوازدهم و اولین تک بیت گوی لرستان است که در این کتاب اشعارش از جنبه های مختلف بررسی شده است. روانی و حلاوت مفردات لری از ویژگی های شعر میرنوروز محسوب می شود. نویسنده افزون بر مفردات لری، شهرت میرنوروز را در مضامین  عارفانه، عاشقانه ی اشعار و دیگر صنایع زیبای ادبی او می داند. وی هم چنین تک بیتی لری شاعر را به لحاظ عمق معانی و روانی الفاظ با ترانه های کهن یعنی فهلویات، برابر می داند. به زعم وی: "مفردات او قالب زیبای سرود سنتی لرستان یعنی "علی دوستی" یا "علی سیونه" می باشد". نویسنده هم چنین به بازتاب خصیصه ای به نام رندی در اشعار میرنوروز اشاره می کند اما در عین رندی، او را شاعری موحد و آزادمردی پای بند اصول اخلاقی جامعه ی عصر خویش معرفی می کند. به تصریح وی: "هرچند میرنوروز در سروده های فارسی متاثر از نظامی است، اما در مقوله ی مفردات لری، پیرو هیچ شاعری نبود". دیگر ویژگی  شعر میرنوروزی، تاثیرپذیری از طبیعت و جامعه ی اطراف خویش است. وجوه تربیتی اشعار، تحلیل مفردات لری، اندیشه های شاعر، رمزگرایی، صنایع ادبی، بیان شعری و... از جمله مواردی است که نویسنده در بررسی اشعار میرنوروز به آن ها توجه داشته است. در هرجا که اشعاری برای نمونه آورده شده، ترجمه ی فارسی آن نیز در پی نوشت همان صفحه آمده است.