زندگی بشر در سه مرحلۀ کودکی، جوانی و پیری خلاصه می شود. جوانی دوران قوت و نیرومندی ایام زندگی است. نیروی جوان یکی از سرمایه های بزرگ بشری است که قرآن و اولیاء گرامی اسلام نیز اهمیت آن را بسیار ذکر کرده اند. از جمله مباحث مربوط به دوران جوانی، معاشرت و انزوا است که هر دو دارای فواید و مضراتی هستند. از فواید انزواطلبی، فراغت یافتن برای  عبادت و دوری از گناهان و از فواید معاشرت، آموختن و آموزش دیگران و بهره وری از دیگران و بهره رسانی را می توان نام برد. به اعتقاد نگارنده جوانان نباید به طور افراطی عزلت گزینند یا به معاشرت بپردازند، زیرا دوری گزینی باعث دشمنی، و افراط در معاشرت باعث بدکرداری می گردد، با توجه به روحیه و حالات هر فرد و انگیزۀ دوستی و معاشرت او، حکم متفاوتی ایجاد می گردد. نگارنده در کتاب حاضر ضمن بیان اهمیت جوانی و نتیجه گیری از مباحث انزواطلبی و معاشرت، سایر مباحث مربوط به موضوع را به همراه احادیث و شعرهایی عرضه کرده است. از جمله: معیار گزینش دوست و رفیق، جمع گرایی یا فردگرایی، و راه های آزمایش دوستان.