آرتور کلارک (نویسنده ی داستان های علمی-تخیلی) که ارادت خاصی هم به مکتب فوتوریسم داشته است در وصف جرج اسمیت می گوید: «نثر او به مثابه نثری ست که ظاهراً هیچ گاه با امنیت و آرامش کنار نیامده است؛ حتی در زمان بعد از جنگ جهانی دوم این ریسک بزرگی محسوب می شده که کسی بخواهد داستان های علمی-تخیلی بنویسد. او انگار مشغول بازی اسکی روی یخ بود. همه می دانند که «جان کمپل» (نویسنده، سردبیر و ویراستار) در ملاقاتی که مأمورین اف.بی.آی با او داشتند از او درخواست کرده بودند که دیگر از واژه ی اورانیوم در داستان هایش بهره نگیرد. علی رغم تمام این پافشاری ها، جورج داستان های زیادی درباره ی ایستگاه های فضایی نوشته است. نمونه ی کلاسیک او را در دهه ی سی می توان «موری لینستر» دانست. قطعاً او اولین نویسنده ی حرفه ای است که سعی می کند با نوشتن این گونه داستان ها در آن فضا، دست به طردی خودخواسته بزند.»