رویکردی فقهی و تاریخی در مورد ادله وجوب و مشروعیت خمس و سابقه آن در صدر اسلام و اخذ آن توسط شخص پیامبر اسلام(ص) است. در این اثر ضمن ارایه تعریفی لغوی و اصطلاحی از واژه خمس، به تاریخچه آن در زمان پیامبر اکرم، امام علی(ع) و بعد از آن اشاره شده و سابقه تاریخی آن بعد از رحلت رسول خدا، مورد بحث و بررسی قرار گرفته و برخی از شبهات وارد شده در این زمینه پاسخ داده شده است. نویسنده معتقد است ایرادتی فقهی که علمای اهل سنت در زمینه وجوب خمس به علمای شیعه می گیرند، وجهی ندارد زیرا هم ادله قرآنی، هم ادله روایی و نیز شواهد تاریخی، نشان دهنده آن است که خمس هم همانند زکات یکی از واجبات مالی اسلام است که توسط شخص پیامبر اکرم از افراد مشمول گرفته می شد و جزئی از عبادات مالی، محسوب می شد. وی به موارد وجوب خمس و موارد مصرف آن و نیز مستحقین اموال خمسی اشاره نموده و فرق آن را با زکات بیان نموده است. وی به ادله تشریع خمس توسط رسول خدا و نیز تبلیغ ایشان در این زمینه نیز اشاره نموده و سیره اهل بیت(ع) را در این زمینه منعکس نموده است.