این رمان در قالب گفت و گو شکل گرفته است. گفت و گویی که در رمان شاهد هستیم گفت و گویی نیست مرگ جدال میان دو دیدگاه متناقض که از سوی حامی ای بی نام برای خودی بی نام روایت می شود. این گفت و گوها مملو از وسوسه، تردید و دو دلی است. "نکته ی قابل توجه رمان، نه به دلیل گفت و گوها یا رخدادهایی که در کتاب شکل می گیرند، بلکه به دلیل گفت و گوهای درونی ای است که به گونه ای اسرارآمیز در ناخودآگاه هر یک از ما نیز به وجود می آیند، بسیاری از اوقات با خود گفت وگو می کنیم اما در حقیقت نمی دانیم با که حرف می زنیم و به ندرت آن خودی را که با ما گفت و گو می کند می شناسیم. هدف غایی نویسنده شناساندن آن "خود" ی است که با ما گفت و گو می کند؛ نداهایی که ما را از عملی باز می دارند یا به آن ترغیب می کنند".