«نظم اجتماعی» از موضوعات اساسی جامعه شناسی است که از زمان پیدایش اولین سرچشمه های تفکر اجتماعی، همیشه محل توجه اندیشمندان بوده است. «توماس هابز» از جملة این اندیشمندان است که ایجاد و بقای جامعه و نظم اجتماعی را بر محور قرارداد اجتماعی می داند. به نظر او انسان موجودی خودخواه است و صرفا به ارضای امیال فردی علاقه مند است، بر این اساس روابط انسانی مبتنی بر اصل رقابت است. اما از طرفی ارضای امیال فردی با وجود هرج و مرج در جامعه امکان پذیر نیست. بنابراین راه حل نهایی این است که انسان ها یک قرارداد اجتماعی را به وجود آورند و در جامعه یک قدرت شهریاری لازم است که توافق به عمل آمده بر سر قرارداد اجتماعی را حراست کند. در خصوص ماهیت استقرار نظم اجتماعی در جامعه، اندیشه ها و نظریه های جامعه شناسی متفاوتی وجود دارد که نگارنده در کتاب حاضر به مهم ترین آنها اشاره کرده است. از جمله این نظریه ها، نظریه های مربوط به توماس هابز، امیل دورکیم، ماکس وبر، کارکردگرایان، تالکوت پارسونز، دیدگاه کنش متقابل نمادی، و روش شناسی مردمی هستند.