نگارنده می گوید: "هدف این نوشته یافتن جلوه های گوناگون نوعی دوگانگی در اندیشه مارکس است. این دوگانگی هم ناشی از فراخ دامنی آفریده های فکری مارکس است، هم از تنوع آبشخورهای فکری او سرچشمه می گیرد، هم پیامد نوسان دایمی مارکس میان بررسی های محدود دانشورانه و نظریه  پردازی های پردامنه انقلابی است و هم به گونه ای بنیادی تر ریشه در دوگانگی رهیافت معرفت شناختی او دارد.... در فلسفه مارکس به فلسفه، دو مرحله متمایز را می توان شناخت و از همین رو این کتاب نیز به دو بخش تقسیم شده است. بخش نخست آن به بازگویی سیر تحول اندیشه مارکس در نخستین دهه (1845 - 1835) جست و جوهای نظری و تکاپوهای سیاسی و اجتماعی او اختصاص یافته است... بخش دوم کتاب، به بررسی رابطه مارکس (و انگلس) با علوم سنجیده می پردازد و تاثیر پیشرفت های علمی سده نوزدهم را در شکل گیری روش شناسی و معرفت شناسی مارکس برمی رسد....".