نویسنده در این کتاب در رویکردی انتقادی تلاش می کند لیبرالیسم را به عنوان سنّت حاکم بر فلسفة سیاسی قرن حاضر مورد نقد و ارزیابی قرار دهد و آن گاه یک بنیان فلسفی برای دموکراسی طرح ریزی نماید. نویسنده در این کتاب با ترکیب پژوهش های جدید خود دربارة «دموکراسی مشارکتی» با «پرالگاتیسم پیرسی» استدلال می کند که بایستی تفسیری پسالیبرال از دموکراسی ارائه داد. در این مسیر وی بینشی از دموکراسی ارائه می کند که ارزش های مدنی ضروری را در دل فرآیندهای مشارکت به معنای واقعی به لحاظ معرفت شناختی قرار می دهد. نویسنده معتقد است با چنین تفسیری شهروندان به یک شهروند دموکراتیک تبدیل خواهند شد که به نیکی در مسائل سیاسی جمعی مشارکت می کنند. شایان ذکر است در پایان کتاب که یک نتیجه گیری کلی نیز از مطالب، به نثر در آمده است.