کاوش های بین فرهنگی جدید که توسط روان پزشکان، روان شناسان، جامعه شناسان و دیگر متخصصان علوم رفتاری انجام گرفته، مشخص نموده است که دین نقش تعیین کننده ای در سلامت جسمی و روانی افراد در جوامع مختلف دارد. به دیگر سخن، بسیاری از محققان بر این باورند هنگامی که روش های سنتی و رایج نمی توانند اختلالات روانی و جسمانی را درمان کنند، می توان با بهره گیری از باورهای دینی و اعتماد به قدرت نامحدود خداوند دردهای جسمانی و روانی ناشی از بیماری ها را کاهش داد. امروز، چنین باوری نه تنها در جوامع شرقی، بلکه در میان پیروان کلی? ادیان سراسر جهان، رواج یافته است. به همین جهت، بسیاری از درمانگران معتقدند که ایمان به خداوند و عمل به آموزه های دینی و شعائر مذهبی از جمله عوامل مؤثر در تحمل سختی ها و سازگاری انسان با موقعیت های مختلف زندگی، به ویژه شرایط استرس زا، می باشد؛ زیرا می تواند موجبات معنادهی به مرگ و زندگی، احساس نزدیکی به دیگران، سخت کوشی و مقاومت در برابر مشکلات، آرامش هیجانی، کنترل خشم و احساس امیدواری در برابر ناملایمات و بیماری های سخت جسمانی و روانی را فراهم سازد.