کتاب «در دهان اژدها» شامل 10 داستان کوتاه است  که با ظاهرا با دقت خاصی به دنبال هم چینش یافته اند و هر کدام شاید برشی از زندگی ما باشند.زبان بی تکلف و ساده کتاب، خواندن داستان های آن را آسان کرده، ولی فکر آدم را برای مدت ها به لایه های دیگری از زندگی سوق می دهد که شاید ناشی از ایده هایی نو باشد که در محتوای عمیق تر نوشته ها وجود دارد. مساله تنهایی و میل خودخواسته تنهایی است. تنهایی خودخواسته? فانتزی موضوعات داستانهای زمانی یا همان میزانسن میل او به کشاندن داستان به خلوت خودخواستهاش است. لذتی که از فانتزی میبریم نه ناشی از دستیابی به ابژه? بلکه حاصل روی صحنه آوردن? میل به فاصله گرفتن از سوژه? از دور نگریستن و گزینش آدمها برای ورود به این حریم است. امری که متناسب با آن امکان وقوع رخداد خارجی را شکل میدهد به عبارتی کلبیمسلکی سیال در داستانها (راویها) سبب میشود شخصیتها هنگام عبور از داستان? به دام راوی بیفتند و پس از مدتی دوباره از جهان خودساخته و خودخواسته آن اخراج شوند.