فرار نوجوانان از خانه و ترک اعضای خانواده بدون اجازۀ  والدین و یا حتی قانون در واقع نوعی واکنش نسبت به شرایطی است که از نظر فرد، نامساعد، غیرقابل تحمل و بعضا تغییرناپذیر است. این عمل معمولا به عنوان یک مکانیسم دفاعی به منظور کاهش ناخوشایندی و خلاصی از محرک های آزاردهنده و دست یابی به خواسته های مورد نظر و عموما آرزوهای دور و دراز انجام می شود. امروزه در اکثر کشورهای جهان، فرار از خانه به یک معضل جدی اجتماعی تبدیل شده است. در ایران نیز فرار دختران از خانه با توجه به هنجارها و ارزش های دینی، خانوادگی و اجتماعی، به عنوان یک آسیب و مسالۀ  اجتماعی مطرح است. آمار و ارقام و اخبار و جراید و مطبوعات از روند رو به رشد این آسیب  اجتماعی، کاهش میانگین سنی دختران فراری و ظهور پیامدهای ناگوار آن حکایت می کند. مجموعۀ  حاضر برگرفته از تحقیقات انجام شده، تالیفات، مقالات، سخنرانی ها و جزوات مرتبط با این موضوع است و سعی بر آن بوده است که مجموعه ای از تعاریف، آثار و اطلاعات، نظریه ها و عوامل و پیامدهای فرار دختران از منزل، دسته بندی و عرضه گردد.