با گذشت بیش از سه دهه از انقلاب اسلامی ایران و ضرورت توجه به مساجد به عنوان مهم ترین نهاد مردمی و کانون ترویج اندیشه والای انسانی، چیستی، کارکرد و جایگاه مسجد در نظام حقوقی ایران محل پرسش است. پراکندگی و تشتت قوانین و مقررات مربوط به مساجد، علاوه بر سرگردانی دادرسان، وکلا و اندیشمندان حقوقی، سبب شده تا همه اشخاص فعال در حوزه مساجد درک صحیحی از حدود صلاحیت و اختیارات خود نداشته باشند. پیامد چنین امری ناهماهنگی و عدم استفاده بهینه از منابع انسانی و سرمایه ای در توسعه کیفی مساجد است. کتاب حاضر دربرگیرنده فرامین، اسناد، قوانین، مقررات، آرای قضایی، نظریات، دکترین و برخی استفتائات در حوزه حقوق مسجد تا پایان بهمن ماه 1392 است.