پرسه­زن را ناظر مناظر شهر، خواننده­ی متون شهری و عاشق جماعت می­دانند.
مد لباس­ها، وسایل تزئینی، عمارت­ها و ساختمان­ها، فروشگاه­ها، کتاب­ها
و هر چیز جدیدی که در شهر پدید می­آید، از نگاه کنجکاو او دور نمی­ماند.
پرسه زن، نوعی شهوت نگاه کنجکاوانه برای دیدن مناظر شهری دارد. پرسه زن،
فردی است که از پاساژ، مصرف خاص خود را دارد. پرسه­زنی ضد استراتژی
است، و پرسه زن، هنر همزیستی و به اصطلاح دو سر تو "هنر بودن در بین"
خریداران و فروشندگان است. آنان خود را به رنگ خریدار استتار می­کنند،
اما به قول حافظ "آن کار دیگر" می­کنند.