در این کتاب، جنبه های اجتماعی ارتباط و برگزاری آیین ها بررسی شده است. نویسنده بر این باور است که ارتباطات را چه در سطح فردی و چه در سطح جمعی می توان یک آیین تلقی کرد. وی نخست، با توجه به دیدگاه های مختلف و توضیح جنبه هایی از آیین، تعریفی از موضوع مورد بحث ارائه می نماید و سپس تداخل و تقارن آیین و ارتباطات را با ارجاع به شواهد تجربی و نظریه پردازی های موجود تشریح می کند و بر آن است ثابت کند که آیین به عنوان پدیده ای ارتباطی و ارتباطات به مثابة پدیده ای آیینی است.