اگر دچار بیماری لاعلاجی هستی واقعیت را بپذیر تا بتوانی در صدد معالجۀ صحیح برآیی، و از فرصت باقی مانده حداکثر استفاده را کرده و وصیت های لازم را بکنی، نیز اطرافیان را برای روز واقعه آماده کرده و بتوانی رنجش ها و قهر و غضب ها را جبران کنی و هزار کار دیگر. اما تمام این کارها را باید با امید به بهبود و تلاش برای شفا انجام بدهی. در این میان ایمان به خدا و توکل به او آرامش را به ارمغان خواهد آورد. ایمان به خدا و توکل بر او برای بهبود، با انکار بیماری خیلی تفاوت دارد. در دومین شماره از مجموعۀ «روان شناسی خودمانی» مطالبی در خصوص پذیرش واقعیت در زندگی و مذموم دانستن اصل افکار درج گردیده است.