کتاب مصور حاضر دربردارنده داستانی برگرفته از «تذکره الاولیا»، اثر عطار نیشابوری است که برای گروه سنی (ج) بازنویسی شده است. این داستان مربوط به «بایزید بسطامی»، عارف بزرگ ایرانی در قرن دوم هجری شمسی است. در این داستان آمده: در روزگاری دور کودکی زندگی می کرد که هر شب زیر نور شمع می نشست و درس می خواند. یک شب، مادرش از خواب بیدار شد و از پسرش طلب آب کرد. پسرک به دنبال آب تا آب انبار شهر رفت و آب آورد و بر بالین مادر منتظر ماند تا بیدار شود و به او آب بدهد. مادر وقتی بیدار شد، فرزند خود را دعا کرد. آن پسرک که نامش بایزید بود، بعدها یکی از بزرگ ترین عارفان ایران زمین شد.