«این کتاب ترجمة دو پژوهش ماندگار «علیرضا شاپور شهبازی»، باستان شناس و هخامنش شناس بزرگ ایرانی است. وی با استدلال های منطقی در مخالفت با تفسیرهای سنّتی دربارة نماد بالدار هخامنشی و دادن پاسخ های پذیرفتنی به پژوهندگانی که این دایرة بالدر را نماد فروهر و یا اهوره مزدا، خدای بزرگ ایرانیان باستان خوانده اند، ضعف ها و کاستی های چنین تفسیرهایی را نشان داده و عقیده دارد که باید برای همیشه این گونه تفسیرها و خیال بافی ها فراموش بشود. «شهبازی» با مطالعة الگوهای بازنمایی شدة این نماد هخامنشی و مفاهیم ضمنی گوناگون آن و همچنین با ردیابی جانشین های نماد بالدار تا دورة ساسانیان، تفسیری دیگر را برای مفهوم نماد بالدار هخامنشی پیشنهاده داده است.»