:
-خواندن شعر راحت است؛ولی نوشتنش دشوار است.
برای سرودن یک شعر زیبا دست کم دو ماه وقت لازم است.
-چی می­گید....
-بله،ولی من تلاش می­کنم یک ماهه تمامش کنم.
-عجب کار سختیه.
-پس چی فکر کردید؟دو ماه باید صبر کنم تا الهام بیاید و به من تلقین کند
تا بتوانم بنویسم.بدون الهام که شعر سروده نمی­شود.
-اگه اون الهام نخواد بیاد چی؟
-بی گمان می­آید.
...
-اگه یکی دو سکه بدیم این هفته می­آد؟
شاعر بی الهام مانده،همین که اسم سکه را شنید جواب داد :
«بله اگر دو سکه بدهیم کار راحت می­شود و الهام من هم در این هفته
دوان دوان می­آید.»