نیایش و ارتباط با آفریدگار عالم، مهم ترین و والاترین نیاز آدمی است. بنده وقتی به خود می نگرد و سرتاپای وجود خود را نیازمند بلکه عین نیاز می بیند و دیگران را در نیازمندی همانند خویش می یابد، فطرتش او را به یک مبدا بی نیاز که قادر به برآوردن همه ی نیازهای اوست رهبری می کند. تنها راه رسیدن و برآورده شدن نیاز آدمی، دعا و درخواست از خدای بی نیاز است. حضرت علی (ع) در نهج البلاغه در خصوص دعا می فرماید: "آن که به بلایی سخت گرفتار است به دعا نیازمندتر از آن نیست که در عافیت است ولی از بلا در امان نیست". کتاب حاضر پس از مقدمه ای در تعریف دعا و اجابت آن به مباحثی در خصوص دعا با استناد به نهج البلاغه اختصاص یافته است. برخی از مباحث بدین قرار است: اهمیت و ارزش دعا؛ نیاز انسان به دعا و نیایش؛ آثار دعا و نیایش؛ شرایط استجابت دعا؛ علل مستجاب شدن دعا و یا تاخیر در اجابت؛ آداب دعا؛ دعا و قانون علیت؛ ساعات استجابت دعا؛ و محتوای دعا و انواع آن.