مرصاد العباد از نفایس متون منثور و آثار نغز عرفانی فارسی است که مقارن حمله مغول در سال­های 618 و 620 تالیف گردیده و از همان زمان به عنوان رایج­ترین متن عرفانی مورد مراجعه و استفاده عرفا و ادبا بوده است.این کتاب از جهت اشتمال بر یک دوره تعلیمات عرفانی به صورتی کامل در نوع خود کم­نظیر، و از نظر شیوایی و دربرداشتن تعبیرات فصیح و نکات نادر لغوی و دستوری از شاهاکرهای گران مایه زبان فارسی است. این لثر جاودانی در پنج باب تالیف گردیده و باب پنجم آن شامل نکاتی ارزنده از زندگی طبقات مختلف مردم و آیینه روشنی از وضع اجتماعی ایران در روزهای جنگ و کشتار مغول اسن که همواره مرجع موثق و معتمدی برای محققان خواهد بود.