مرصاد العباد از نفایس متون منثور و آثار نغز
عرفانی فارسی است که مقارن حمله مغول در
سال­های 618 و 620 تالیف گردیده و از همان
زمان به عنوان رایج­ترین متن عرفانی مورد
مراجعه و استفاده عرفا و ادبا بوده است.این
کتاب از جهت اشتمال بر یک دوره تعلیمات
عرفانی به صورتی کامل در نوع خود کم­نظیر،
و از نظر شیوایی و دربرداشتن تعبیرات فصیح
و نکات نادر لغوی و دستوری از شاهاکرهای
گران مایه زبان فارسی است.
این لثر جاودانی در پنج باب تالیف گردیده
و باب پنجم آن شامل نکاتی ارزنده از زندگی
طبقات مختلف مردم و آیینه روشنی از وضع
اجتماعی ایران در روزهای جنگ و کشتار
مغول اسن که همواره مرجع موثق و معتمدی
برای محققان خواهد بود.