در تمام دنیا، نوع برداشت از بیماری های شدید روانی، متفاوت از بیماری های جسمی است؛ افراد سالم جامعه از آنها فاصله می گیرند و تمایلی به کار کردن، دوستی، ازدواج و زندگی نزدیک با آنها ندارند. طرد و کنار گذاردن مبتلایان به اختلالات روانپزشکی توسط جامعه، باعث انزوای اجتماعی آنها می شود. وسایل ارتباط جمعی در شکل دهی صحیح افکار عمومی در خصوص بیماران روانی بسیار موثر هستند. تمرکز نویسنده در این کتاب بر افراد مبتلا به بیماری های شدید روانی به خصوص پسیکوزها، اسکیزوفرنیا و شیدایی ـ افسردگی بوده است. وی دربارة پذیرش افراد جامعه دربارة شهروند بودن مبتلایان به روان پریشی، دادن نقش اجتماعی باارزش به آنها و خلاصی از آزار و اذیت بحث کرده است. معرفی موانع اجتماعی شدن و اشتغال بیماران، ریشه های انگ، و غلبه بر موانع اشتغال محور بحث های کتاب را تشکیل می دهد.