نویسنده در ابتدای کتاب می‌نویسد: «کتابی فقط برای خودم، کتابی کوچک برای لحظه‌های تنهایی، چه مسلمان باشم، چه مسیحی؛ چه زرتشتی، چه کلیمی. همین که انسان باشم، همین که فرزند آدم باشم، کافی است که در آرام‌ترین خلوت تنهایی‌ام صدایی آسمانی نجوا کند با من، ای فرزند آدم...»

هفته‌نامه‌ی همشهری جوان، شماره‌ی 21، 16 خرداد 1384.