تقی پورنامداریان در مقدمه ی کتاب خود به این نکته اشاره کرده که نام مجموعه را از «روزبهان بقلی» عارف قرن ششم وام گرفته است؛ او در کتاب «عبهرالعاشقین» فرموده: « نصیب عاشقان در عشق، جز غم نیست. غمشان وصولست، و در این وصول جز آتش و نم نیست. زیرکان دیوانه اند، آشنایان بیگانه اند، مجنونان هوشیارند، سینه بر روح گوا دارند، دل و جان در عشق معشوق برای فنا دارند، مرغان قفس شکنند، باغبانان گل بدنند، رهروان بی برگند، زندگانی بی مرگند. سفرشان جز حقیقت نیست، سرمه دیده شان جز خاک کوی شریعت نیست.