مقایسه  بین اندیشه ها و بررسی آرا و نظریات همواره از جمله ی ریشه دارترین روش های مباحثه و مطالعه در میان اندیشمندان و دانشمندان بوده است. ادبیات تطبیقی شاخه ای از نقد ادبی است که از انعکاس و تاثیر ادبیات ملتی در ادبیات ملت دیگر سخن می گوید. مطالعه ی تطبیقی در ادبیات به ویژه ادب عرفانی از جذابیت  بالایی برخوردار است. در کتاب حاضر مقایسه ای بین جلال الدین محمد مولوی ـ شاعر و عارف قرن 7 هـ . ق ـ و ویلیام بلیک شاعر و نقاشی که چند قرن پس از او می زیسته، از نظر ادبی و عرفانی صورت گرفته است. نویسنده ی کتاب کوشیده است که در حد امکان به فرهنگ مشترک جوامع انسانی اشاره کند و از طریق ادبیات تطبیقی طلایه داران فرهنگ مشترک بشری را در بین نسل ها و عصرها بیابد و نشان دهد که آنان بسی فراتر از انسان های عادی افق های حیات بشری را دیده اند و از تنگنای مرزهای نژادی، جغرافیایی و سیاسی عبور کرده و برای جامعه ی ایده آل و جهانی تلاش کرده اند. در تدوین این کتاب، علاوه بر شش دفتر مثنوی، کتاب های فیه مافیه، و گزیده ی غزلیات شمس، آثار ویلیام بلیک تحت عنوان آوای معصومیت، آوای تجربه، ازدواج بهشت و جهنم و با گزیده هایی از بهترین اشعار دیوان او مقایسه شده است. موضوعات بررسی شده در کتاب عبارت اند از: تخیل؛ وحدت، تجلی و تضاد؛ عشق، ظلم ستیزی، مبارزه با نفس، تلاش و انفعال؛ عقل، علم، حواس؛ روان شناسی و عرفان، زن، الهام، مرگ، خاموشی، کودک و موسیقی.