کتاب پنجه تنتره یا پنج فصل که در ایران به نام کلیله و دمنه معروف شده حدود200 سال پیش از میلاد مسیح(2200 سال پیش)به وسیله دانشمندی هندی به نام ویشناشرما به زمان سنسکریت نوشته شده است.
در زمان انوشیروان(حدود1400سال پیش)و به دستور او این کتاب توسط برزویه طبیب از زبان سنسکریت به زبان پهلوی ترجمه شد و به ایران آمد.انتقال این کتاب به ایران داستان زیبا و پر ماجرایی دارد.
حدود صد سال بعد این کتاب توسط روزبه مشهور به عبدالله بن مقفع از زبان پهلوی به زبان عربی ترجمه شد و چهار صد سال بعد از آن یعنی در سال های 530 تا 540 هجری این کتاب به وسیله نصر الله منشی از عربی و فارسی ترجمه شد و با نام کلیله و دمنه انتشار یافت.