کتاب از سیزده داستان کوتاه با این عناوین، شکل گرفته است :((هازارزه))، ((بوقلمو))، ((بختک))، ((دوباره زدن بیرون((!!، ((دنیاخانه))، ((رایان ها))،  ((قوقولی قوقول برای سلامتی مضر است))، ((قصه شعر ما))، ((خیالباف))، ((صد  و سی و ده))، ((خنجری زنانه))، ((زردک)) و ((حجی مجی لاترجی)) .داستان های  یاد شده به گونه خیالی و جریان سیال ذهن به نگارش در آمده اند .در بخشی از  داستان نخست این عبارات را می خوانیم...)) :چشم که باز کردم، هیچ چیز نبود . خانه نبود .درخت نبود تا دور دست ها به آسمان ها که نگاه کردم آسمان هم نبود . به زیر پاهایم نگاه کردم زمین هم نبود .دیدم که پاهایم به راه افتادند و  من نرفتم، رفتن پاها، تا نقطه ای شدند در نگاه، دستان و چشم هایم به راه  افتادند و من نرفتم....نمی دانم چند روز چند قرن است که آن را گم کرده ام،  مادربزرگم می گوید :((تو عاطفه ات را گم کرده ای برای همین است کسی را دوست  نداری گریه نمی کنی نمی خندی)) وقتی فکر می کنم می بینم خیلی چیزها را شاید  داشته ام ولی گم کرده ام، خواب، فکر، عقیده، عشق، نه نه لازم است گاهی از خود  فاصله بگیریم به بهانه ای با خود دشمن شویم با خود بستیزیم ((...