انسان زیستی در گرو معنا زیستی و آن هم به شرط آزاداندیشی معنا و مفهوم یافته و فعلیت پیدا می کند. بنابراین باسته حرکت انسانی و حیات ایمانی آن است که ظرفیت برخورد با واقعیت های عینی در جان و جهان انسان همواره افزایش یابد. به گونه ای که توان مواجهه معقول و منطقی با آرا و ایده ها و نیز با انتظارات، مطالبات و توقعات رشد یافته و توسعه پیدا کند. نگارنده در اثر پیش رو موضوع نبوت و خاتمیت را از منظرهای گوناگون مورد مطالعه قرار داده است.