تعزیه، در مجموعة مراسم سوگواری ماه محرم، جایگاه منحصر و برجسته ای دارد. تعزیه که با مفهوم سوگواری، در چهارچوب مراسم شهادت امام حسین (ع) و رخدادهای عاشورای کربلا می نشیند، به سبب قالب نمایشی و زمینه های اجرایی آن هویت یک نمایش آیینی و بزرگ ترین نمایش آیینی ایرانی را به خود می گیرد. از این رو، در پهنة گستردة سرزمین های حوزة فرهنگ ایرانی و سرزمین ها و فرهنگ های همسایه و خویشاوند، مفاهیم دیگری نیز بر آن افزوده شده است. بنابراین با تعزیه و آیین های سوگواری ماه محرم، از منظر تنوع شیوه های برگزاری در قلمرو جغرافیایی رواج آن و پیشینه و تحولات تاریخی در دوره های مختلف و در فضاهای متفاوت یا هم گون و همانند؛ همچنین از منظر محتوای آیین، نمایشی و به طور کلی فرهنگی ـ تاریخی آن، پژوهش های گسترده ای را می طلبد. کتاب حاضر، حاوی مقالاتی با موضوع تعزیه و محرم است. عنوان های این مقالات عبارت اند از: زمینه های فرهنگی ـ تاریخی گسترش آیین های عاشورایی در جهان ایرانی؛ محرم و نشانه های نمادین؛ استمرار عناصر کهن نمایشی ایران در تعزیه؛ تعزیه و مراسم ماه محرم در گیلان؛ پایگاه اجتماعی تعزیه خوانی در تفرش و تکیه های تفرش.