«ملامحمّد فضولی»، شاعر سدة شانزدهم میلادی در سال ۸۸۸ق در کربلای عراق متولد شد. سخن هایی که او در آثارش از ظلم و ستم گفته، نشانگر این است که عصر فضولی، دوران سختی بوده است. فضولی بیشتر آثارش را در نخستین سال های حکمرانی «صفویه» به رشتة تحریر در آورده است. فضولی شعرهایی به زبان فارسی و ترکی و عربی در قالب قصیده، غزل و مثنوی سروده و بیشتر به مضمون های فلسفی و اجتماعی توجه داشته است. مثنوی های بنگ و باده و محبت الاثمار؛ لیلی و مجنون؛ هفت جام؛ انیس القلب؛ صحت و مرض؛ مطلع الاعتقاد و رند و زاهد از جمله آثار فلسفی و اجتماعی اوست. او در نهایت در سال ۹۶۳ق در اثر بیماری طاعون درگذشت. کتاب حاضر، شرح زندگی ملامحمّد فضولی، بررسی سبک شاعری و برخی از شعرهای او به زبان ترکی و عربی است که به فارسی ترجمه شده است.