تقدیر مابل را سرنوشت آن دماغی رقم میزند که حالا روی انگشتانش نشسته است. انگشتی که حالا بین دهان و دیوار مردد کرده تا مابل تصمیم بگیرد آن را بخورد یا به دیوار بمالد، آیا میخوردش؟بالاخره تصمینش را میگیرد. همان تصمیمی که هر آدمی که به گمانش کسی او را نمیبیند، ممکن  است بگیرد. همان تصمیمی که در سرار دنیا در همین لحظه مدیرهای مدرسه، پلیس ها، خانم های مسئول ناهارخوری و پدر و مادرها میگیرند (بخصوص مدیر مدرسه ها)، میخوردش!البته دزدهای دریایی هیچ وقت فکر نمیکردند دخترها هم از این کارها بکنند و حالا سزای عمل او این است که اسیر دست دزدهای دریایی بشود... .احتمالا شما سال هایی از عمرستان را روی یک کشتی دزدان دریایی نگذرانده اید. احتمالا در یک ساحل استوایی دور آتش ننشسته اید تا آخرین لقمه های طوطی تازه کباب شده را به نیش بکشید.اما این سرنوشت مابل جونز است دختری که انگشت توی دماغش میکند... .