اعجاز یعنی تلاقی سبزهای زمردی ات با امواج متلاط شده از خوشی ام...شاید آسمان نگاهم نارنجی نشود، شاید بنفش نباشد، ولی بی شک شکوفه صورتی می زند به کنج دلم...نه، صورتی هم نه، سرخ...سرخ سرخ!...اعجاز، ترکیب چشمان توست با چشمان من...دنیا رنگ جدید میزند از این ترکیب و چه محشری به پا میشود از دریچه ی رنگ جدید دنیا را دیدن، دنیای پر از رزهای سرخ!