تئاتر «ابسورد» گرایشی مهم و قابل توجّه است و برخی از بهترین دستاوردهای نمایشی دوران ما را به بار آورده است. تئاتر ابسورد تلاش می کند تا درک خود از بی معنا بودن وضعیّت بشری و نقص رهیافت های منطقی را با کنار گذاشتن کامل شگردهای عقلانی و اندیشه های استدلالی بیان کند. تئاتر ابسورد به بی ارزش کردن افراطی زبان گرایش دارد. در این مفهوم، عنصر زبان هنوز نقش عمده ای را ایفا می کند، امّا آن چه روی صحنه اتّفاق می افتد، از کلماتی که شخصیّت ها بر زبان می آورند فراتر می رود و غالباً با آنها تضاد دارد. برای مثال در تئاتر «صندلی ها» اثر «یونسکو» محتوای شاعرانة نمایشی به شدت شاعرانه به عهده کلمات پیش پا افتاده ای نیست که بر زبان آورده می شوند، بلکه در حقیقت این کلمات، خطاب به تعدادی صندلی خالی گفته می شود که دائماً زیاد می شوند. کتاب حاضر به منظور معرّفی تئاتر و نوسیندگان تئاتر ابسورد و تحلیل برخی از مهم ترین نمایش نامه های آنها و بیان اهمیّت تئاتر ابسورد به چاپ رسیده است.