کتاب حاضر، پژوهشی است که با هدف اصلی واکاوی و کشف ویژگی های ساختاری و محتوایی آثار داستانی زنان نگاشته شده است. از زمان نوشتن مجموعه داستان کوتاه «آتش خاموش» که نخستین مجموعه داستانی است که به قلم زنی ایرانی چاپ شده است، تا امروز، آثار زیادی از زنان چاپ شده است. در این پژوهش از میان آثار داستانی زنان 10 اثر انتخاب شده و بر مبنای تلفیق دیدگاه های جامعه شناسی زبان، زبان شناسی رمان نظریه زبانی به مثابه نظامی نشانه شناختی اجتماعی هلیدی و رویکرد سبک شناسی آثار زنان، به بررسی سیر تحول گفتمان زنان در این آثار پرداخته شده است.