اخیرا نظریه  پردازان حوزه ی "جامعه شناسی شغل" نسبت به موضوع جنسیت و انتخاب شغل توجه بیش تری کرده و بیان می کنند که فرآیند انتخاب شغل و ارتقای شغلی برای زنان تحصیل کرده نسبت به مردان ویژگی های متفاوتی دارد. بررسی موقعیت زنان دانشگاهی در سه دانشگاه بزرگ تهران، شهید بهشتی و علامه طباطبایی در سال 1370 نشان داد که استعدادها و توانمندی های زنان تحصیل کرده در تصمیم گیری و مدیریت دانشگاهی استفاده نمی شود. این مساله نشان می دهدکه در دانشگاه های ما جنسیت عاملی تعیین کننده در گزینش ها به شمار می رود. تکرار همان پژوهش در سال 1380 برای شناخت تغییرات پیش آمده، حاکی از آن است که اگرچه زنان دانش و تجربه ی بیش تری به دست آورده و در بدنه ی پایین و میانی دانشگاه مشارکت دارند ولی حضور آنان در رده های عالی مدیریتی هم چنان اندک است. در کتاب حاضر نخست تصویری از موقعیت زنان دانشگاهی در سال 1370 و سپس در 1380 مطرح می گردد و سپس پژوهش های مربوط به هریک تحلیل شده و تغییرات به وجود آمده در این دهه بررسی می شود. نگارنده ضمن بررسی انواع مشکلات، اعتقادات جامعه نسبت به شغل زنان، اولویت ها و توزیع امکانات این دو پژوهش را با یک دیگر مقایسه کرده و پیشنهادهایی از جمله حضور فعال تر زنان، تلاش برای حل تبعیضات و اصلاح فرهنگ جامعه را مطرح می سازد.