مجموعه قطعات ادبی، اشعار و دلتنگی‏ها و مرثیه‏هایی است که در فراق محبوبی که انتظارش را می‏کشند، در انتظار موعودی که کهنگی و تاریکی و ستمگری را از رخسار همه شهرهای جهان پاک می‏کند، سروده شده است. جمکران، انتظار، تنهایی، آمدن، ماه و ابر، غصه و امید از مضامین و استعاره‏های همیشگی این سروده‏هاست.