در فیلم نامة «صداها» صداگذاری که خانه اش را به استودیوی صدا تبدیل کرده، پنهانی به صداهای طبقه  بالای آپارتمانش گوش می دهد. در نتیجه متوجة جنایتی می شود که در همان طبقه رخ داده است. اما ساکنان اصلی ساختمان در قبال رخدادها هیچ واکنشی نشان نمی دهند. به این شکل که یا متوجة جنایت نمی شوند و یا متوجه می شوند و نه تنها خود به آن اعتنا نمی کنند بلکه مانع واکنش دیگران نیز می شوند. فیلم نامة حاضر در ده سکانس و به تناوب میان پنج مکان و از آغاز به پایان شکل گرفته است.