"رنه گنون" ـ نظریه پرداز قرن 19 فرانسه ـ درک معنی حقیقی عالم جدید را رها شدن از روحیه ای که از مختصات عالم جدید است و هم چنین فرا رفتن از سطح امکانات موجود می داند و هرگونه تاثیر از عالم جدید را مانع درک حقیقت به شمار می آورد. شاید برای ما که انسان همین  عصر هستیم و در محدوده ی عصر جدید می اندیشیم، احساس می کنیم و با زبان این عصر سخن می گوییم، هم زبانی و هم فکری با گنون مشکل به نظر برسد، چرا که او به یک باره در مقابل تمامیت هویت عصری ما می ایستد و با همه ی آن چه مشهور است و مقبولات انسان عصر ماست به جدال برمی خیزد. او حتی زبان مشترک با انسان عصر خویش را ندارد زیرا کلمات را مقلوب و زبان انسان جدید را تهی از معنای حقیقی و حتی مقابل معنای اصلی آن می داند. از نظر گنون، بشر جدید دچار سوء تفاهم شده است. از نظر وی، انسان جدید آن قدر که محدوده ی تمدن جدید مشخص کرده است، می فهمد و البته حق دارد آن مقدار که در راستای تقویت بنیان های چنین تمدنی کمک کند بفهمد. بیش از آن و فراتر از آن نه می تواند و نه آزاد است که بیندیشد و درک کند. هم چنین از نظر او ذائقه ی انسان متجدد تغییر کرده است. این تغییر ذائقه یعنی ارزش گذاری ها (خوب و بد، خوشایند و ناخوشایند انسان جدید) بازهم آن چیزی است که مطلوب تمدن جدید است. کتاب  حاضر پس از ذکر زندگی نامه و آثار رنه گنون به تفکر وی در خصوص انسان جدید و عالم متجدد پرداخته است.