«نورا» که سال های میانی عمر خویش را می گذراند، برای تهیۀ گزارش و انجام مصاحبه، به سراغ دوست دوران کودکی خویش، «زلو» می رود که به مبارز بزرگی تبدیل شده و اکنون در زندان به سر می برد. زلو زن کردی است که برای احقاق حقوق قوم خویش، به عنوان نماینده وارد مجلس شده بود اما تلاش ها و مبارزاتش با سیاست های دولت وقت ترکیه موافق نبوده و به همین دلیل دستیگر و زندانی شده است. اولین لحظه های رودررویی نورا و زلو، به بحث و جدل می گذرد اما به محض این که زندانی به ماهیت طرف مقابل خویش پی می برد، ورق برگشته و مجادله و فریاد جای خویش را به زمزمه های دوستانه و یادآوری های گذشتۀ دور می دهد. تمامی چند ساعتی را که این دو دوست با هم می گذرانند، به بازگویی ماجراهای پس از جدایی آنها از یک دیگر می گذرد و چند دقیقه پایانی باز بحث به سیاست کشیده می شود. اما با وجود اختلاف نظر شدید در این مقوله، سرانجام نورا قانع می شود مقاله ای در نکوهش اعدام رهبر کردهای کشور بنویسد و زلو می پذیرد برای بهبود شرایط زندگی قوم خویش اقدام به حرکت های انسان دوستانه ای بکند.