این راهنما که مخاطبی بینارشته‌ای را در نظر دارد بازتابی است از تحولات اخیر مرتبط با وجاهت و میراث دوره‌ی زبان‌شناسی عمومی‌ (۱۹۱۶). کتاب رابطه‌ی میان مطالب دوره با منابع دست‌اول خود سوسور را که بعضاً تا همین اواخر در دسترس نبوده‌اند به‌صورت انتقادی بررسی می‌کند. توجه ویژه‌ای به جفت‌های تقابلی می‌شود: دال و مدلول، لانگ (نظام زبان) و پارول (گفتار)، همزمانی و درزمانی؛‌ مواردی که  نشان ‌مهر ساختارگرایی در سرتاسر علوم انسانی شده‌اند. این کتاب بر میراث سوسور در ساختارگرایی  (و پساساختارگرایی) از یک سو و پدیدارشناسی از سوی دیگر ــ دو سنت فلسفی اصلی قرن بیستم ــ پرتو می‌افکند و شاهدی است بر آنکه زبان‌شناسی سوسوری امروز در دهه‌ی سوم قرن ۲۱ همچنان مطرح است. خواننده مختار است کتاب را به‌تنهایی یا به همراه دوره مطالعه کند.

بئاتا استاوارسکا استاد گروه فلسفه‌ی دانشگاه اورگن امریکا و مؤلف این کتاب با استناد به مدارکی که بعضی از آنها به‌تازگی کشف شده‌اند، نشان  می‌دهد که کتابی که پس از مرگ سوسور به نام او به چاپ رسیده در واقع تا چه حد با منویات او متفاوت است.