نمایش نامه روباه و انگور، که به زبان پرتغالی نوشته شده است، یکی از قصه های اقوام سامی است. این قصه در قرن پنجم قبل از میلاد به زبان آرامی موجود بوده است و تاثیر آن در متون سامی، مانند عهد عتیق و عهد جدید، و قصص سریانی و حبشی و حتی در ادبیات ارمنی و یونانی نیز مشهود است. مقمه این اثر از نظر دربرداشتن مطالب حکمی، فلسفی و اجتماعی تاثیری عمیق در خواننده به جا می گذارد.