یکی بود، یکی نبود. یک خانم بزی بود که با سه تا بزغاله ‎            اش توی خانه ‎            ی کوچکِ قشنگی زندگی می ‎            کرد.یک روز خانم بزی، هر سه تا بچه ‎            اش، شنگول و منگول و حبه ‎            ی انگور را جمع کرد و بهشان گفت: «بزغاله ‎            های عزیزم! شنیده ‎            ام تازگی ‎            ها سروکله ‎            ی گرگِ سیاهی این طرف ‎            ها پیدا شده. خیلی خیلی مواظب خودتان باشید و تا من برنگشته ‎            ام، در را به روی کسی باز نکنید.» بزغاله ‎            ها گفتند: «خیالت راحت، مامان بزی! ما خیلی خیلی مواظب خودمان هستیم.»خانم بزی درِ خانه را بست و به صحرا رفت تا برای بزغاله ‎            ها علف تازه بیاورد.همین که خانم بزی رفت، بزغاله ‎            ها نشستند و گوش ‎            شان را چسباندند به در. گوش دادند... و گوش دادند... و گوش دادند...اما صدای پای هیچ گرگی نیامد و هیچ گرگی در نزد....